Jak działa LoRa i w czym jest lepsza od Wi-Fi oraz LTE

ELECTRONICS · DESIGN · CONSULTING

Coraz więcej urządzeń przesyła dane bezprzewodowo, od liczników mediów, przez czujniki środowiskowe, po systemy zarządzania infrastrukturą. Żeby taka komunikacja była możliwa na dużym obszarze i przy niskim zużyciu energii, potrzebne są specjalistyczne technologie. Jedną z nich jest LoRa, rozwiązanie wykorzystywane m.in. w monitoringu miejskim, rolnictwie precyzyjnym, przemyśle i automatyce środowiskowej.

Co to jest LoRa?

LoRa (skrót od Long Range) to bezprzewodowa technologia transmisji danych zaprojektowana do komunikacji na duże odległości przy minimalnym zużyciu energii. Stosuje się ją głównie w systemach Internetu Rzeczy (IoT), gdzie urządzenia muszą działać na baterii przez długi czas i przesyłać niewielkie pakiety informacji. Technologię LoRa stosuje się często w lokalizacjach, gdzie tradycyjne technologie, takie jak Wi-Fi czy Bluetooth, okazują się niewystarczające. LoRa operuje w nielicencjonowanych pasmach częstotliwości (np. ~868 MHz w Europie), co oznacza brak konieczności opłat licencyjnych za używanie fal radiowych. Ułatwia to wdrażanie rozwiązań w różnych środowiskach nawet na obszarach trudno dostępnych.

Jak działa LoRa?

Technologia LoRa opiera się na modulacji radiowej typu chirp spread spectrum (CSS), która zapewnia odporność na zakłócenia i pozwala na przesyłanie danych przy bardzo niskim poziomie mocy sygnału. Umożliwia to komunikację na odległość od kilku do kilkunastu kilometrów, zachowując przy tym niski pobór energii. Choć prędkość transmisji danych jest stosunkowo niska (od 0,3 do 50 kb/s), jest ona wystarczająca dla większości aplikacji IoT. LoRa umożliwia transmisję danych w trybie jednokierunkowym i dwukierunkowym, przy czym wybór trybu zależy od zastosowania. Dzięki tej elastyczności LoRa może obsługiwać różnorodne scenariusze, od prostych czujników po bardziej złożone urządzenia monitorujące. Proces projektowania urządzeń elektronicznych wykorzystujących LoRa wymaga precyzyjnego doboru komponentów, zgodnych z wymaganiami protokołu i optymalizacji układów radiowych pod kątem zasięgu oraz poboru mocy.

Zalety technologii LoRa

Główne atuty LoRa to daleki zasięg, energooszczędność i niski koszt wdrożenia. Urządzenia mogą komunikować się nawet na odległość kilkunastu kilometrów w otwartej przestrzeni. Dzięki wykorzystaniu niskich częstotliwości radiowych, sygnał LoRa skutecznie przenika przez przeszkody, a czujniki mogą pracować na baterii przez wiele lat. Infrastruktura LoRa jest stosunkowo niedroga. Pojedyncza bramka może obsługiwać setki, a nawet tysiące urządzeń, a korzystanie z pasm ISM nie wiąże się z dodatkowymi kosztami. Skalowalność sieci LoRa sprawia, że rozwiązanie to dobrze sprawdza się w miastach, gospodarstwach rolnych czy rozproszonych instalacjach przemysłowych, gdzie wdrożenie alternatywnych systemów komunikacji byłoby nieopłacalne lub technicznie utrudnione. Dodatkowo dzięki prostocie implementacji oraz dostępności komponentów, LoRa znajduje szerokie zastosowanie w seryjnej produkcji urządzeń elektronicznych, zarówno w małych, jak i dużych nakładach.

Ograniczenia LoRa

Mimo wielu zalet, technologia LoRa posiada również pewne ograniczenia. Przede wszystkim charakteryzuje się bardzo niską przepustowością oraz znacznymi opóźnieniami w transmisji, co wyklucza ją z zastosowań wymagających przesyłania dużej ilości danych lub reakcji w czasie rzeczywistym. Istnieją też restrykcje dotyczące czasu nadawania w pasmach ISM – w Europie urządzenia mogą zajmować kanał tylko przez 1% czasu. Przy dużym zagęszczeniu urządzeń może dochodzić do kolizji pakietów i spadku jakości komunikacji. Dodatkowym ograniczeniem może być brak standaryzacji niektórych elementów sprzętowych, co może skutkować problemami z kompatybilnością urządzeń pochodzących od różnych dostawców, o ile nie stosują one standardu LoRaWAN. Z tego względu testowanie produktów elektronicznych opartych na LoRa ma kluczowe znaczenie, zarówno pod kątem poprawności komunikacji, jak i odporności na zakłócenia w środowisku rzeczywistym.

LoRa vs Wi-Fi

Najważniejszą różnicą między LoRa a Wi-Fi jest zasięg i przepustowość. LoRa działa na większe odległości (kilka kilometrów), ale przesyła dane znacznie wolniej. Wi-Fi oferuje bardzo szybki transfer danych (nawet setki Mb/s), ale tylko w zasięgu kilkudziesięciu metrów. LoRa jest też znacznie bardziej energooszczędna, co pozwala na wieloletnią pracę czujników bez wymiany baterii. Z kolei Wi-Fi lepiej sprawdza się w aplikacjach wymagających szybkiej transmisji danych. Ponadto Wi-Fi wymaga stałego źródła zasilania i infrastruktury sieciowej, a LoRa może działać w pełni autonomicznie, co czyni ją idealną dla odległych lokalizacji, w których nie opłaca się budować sieci przewodowej ani stawiać routerów.

LoRa vs LTE

Technologia LoRa, w przeciwieństwie do LTE, operuje w nielicencjonowanych pasmach, co pozwala na budowanie własnych, niezależnych sieci bez konieczności współpracy z operatorem. LTE oferuje wyższe prędkości i mniejsze opóźnienia, jednak kosztem większego zużycia energii i konieczności korzystania z sieci komórkowej. Nawet energooszczędne warianty LTE dla IoT (np. NB-IoT) nie dorównują LoRa pod względem zużycia energii, a ich użycie wymaga zazwyczaj abonamentu. Ponadto, LoRa sprawdza się lepiej w miejscach o ograniczonym zasięgu sieci komórkowej, np. wewnątrz budynków przemysłowych, tuneli czy terenów wiejskich, gdzie sieci LTE bywają niedostępne lub niestabilne.

Czym jest LoRaWAN

LoRaWAN to protokół sieciowy zdefiniowany przez LoRa Alliance, który rozszerza funkcjonalność technologii LoRa. Podczas gdy LoRa definiuje tylko warstwę fizyczną transmisji, LoRaWAN określa sposób komunikacji, format wiadomości, metody szyfrowania i uwierzytelniania. Sieci LoRaWAN mają strukturę gwiazdy, urządzenia końcowe łączą się z bramkami, które przekazują dane do centralnego serwera. Standaryzacja umożliwia interoperacyjność między różnymi producentami i ułatwia budowę rozległych sieci IoT. Protokół wspiera różne klasy urządzeń (A, B i C), co umożliwia dopasowanie sposobu pracy do konkretnych potrzeb, od maksymalnej energooszczędności po minimalne opóźnienia transmisji. Efektywna integracja z LoRaWAN wymaga również specjalistycznego programowania układów scalonych, szczególnie mikrokontrolerów odpowiedzialnych za obsługę stosu komunikacyjnego i zarządzanie energią.

LoRa w praktyce

LoRa i LoRaWAN to rozwiązania stworzone z myślą o długim zasięgu, niskim zużyciu energii i prostej infrastrukturze. Świetnie sprawdzają się w aplikacjach, gdzie nie potrzeba szybkiego transferu danych, ale liczy się niezawodność, energooszczędność i możliwość działania w trudnych warunkach – od monitorowania środowiska po zarządzanie infrastrukturą miejską.

W Device Prototype dobrze rozumiemy specyfikę technologii LoRa, zarówno jej zalety, jak i ograniczenia. Jeśli stoisz przed wyborem odpowiedniego rozwiązania komunikacyjnego lub planujesz integrację systemu opartego na LoRaWAN, skontaktuj się z nami – pomożemy podjąć trafne decyzje projektowe.

Ostatnie wpisy
O Autorze

Oskar Pacelt

Wieloletni redaktor blogów, twórca treści SEO, pomysłodawca kampanii reklamowych z zakresu elektroniki i robotyki, tłumacz. Pasjonat wpływu nowych technologii na codzienne życie i związanych z nimi przemian społecznych.
Copyright © 2025 Device Prototype 
Masz pytania?
Skontakuj się z nami!
727 777 431
info@deviceprototype.com